Produkty pszczele

 Propolis zwiększa wyrzut krwi z serca, z prawej i lewej jego komory, co poprawia cyrkulację krwi w mięśniu sercowym. Propolis normalizuje cały układ pokarmowy pod względem czynnościowym i wydzielniczym.

Leczy owrzodzenia żołądka i dwunastnicy. Właściwości farmakologiczne propolisu umożliwiają miejscowe znieczulenie, regulację ciśnienia, wzmocnienie wydzielania żółci, odtruwanie wątroby. Propolis znalazł zastosowanie w profilaktyce i leczeniu grypy, zaziębień.

Miód akacjowy jest prawie bezbarwny, jasnosłomkowy, o słabym zapachu kwiatów akacji. Bardzo słodki. Nie krystalizuje przez dłuższy czas. Po skrystalizowaniu robi się bardzo gęsty i biały.

Zalecany diabetykom, jak również przy przeziębieniach i trudnościach trawiennych. 

Jest świetnym dodatkiem do pierni­ków i najlepiej nadaje się do wyrobu miodów pitnych. Uznawany jest za najbogatszy w enzymy polski miód. Ma ciemną barwę, ostry smak i charakterystyczny zapach.

Miód gryczany sprawdza się w zapobieganiu i lecze­niu chorób serca i układu krążenia, zwłaszcza na podłożu miażdżycowym. Miód gryczany polecany jest w leczeniu nerwicy serca i żołądka. Poza tym od­grywa ważna rolę jako lek ochraniający i odtruwający wątrobę. Ze względu na wysoką zawartość choliny, zabezpiecza organizm przed jej niedoborem, którego konsekwencją może być uszkodzenie wątroby i nerek. Ponieważ ma dużo fruktozy, jest polecany cho­rym na cukrzycę insulinoniezależną. Po­dawanie miodu gryczanego jest korzyst­ne w chorobach układu oddechowego, szczególnie w chorobach płuc.

Miód gryczany jest wyjątkowo cenny w leczeniu niedokrwistości z niedoboru żelaza. Produkt ten jest również podawa­ny chorym w okresie rekonwalescencji, po zabiegach operacyjnych z utratą krwi, w zaburzeniach na tle nerwowym, sta­nach wyczerpania psychicznego.

Jest świetnym dodatkiem do pierni­ków i najlepiej nadaje się do wyrobu miodów pitnych. Uznawany jest za najbogatszy w enzymy polski miód. Ma ciemną barwę, ostry smak i charakterystyczny zapach.

Miód gryczany sprawdza się w zapobieganiu i lecze­niu chorób serca i układu krążenia, zwłaszcza na podłożu miażdżycowym. Miód gryczany polecany jest w leczeniu nerwicy serca i żołądka. Poza tym od­grywa ważna rolę jako lek ochraniający i odtruwający wątrobę. Ze względu na wysoką zawartość choliny, zabezpiecza organizm przed jej niedoborem, którego konsekwencją może być uszkodzenie wątroby i nerek. Ponieważ ma dużo fruktozy, jest polecany cho­rym na cukrzycę insulinoniezależną. Po­dawanie miodu gryczanego jest korzyst­ne w chorobach układu oddechowego, szczególnie w chorobach płuc.

Miód gryczany jest wyjątkowo cenny w leczeniu niedokrwistości z niedoboru żelaza. Produkt ten jest również podawa­ny chorym w okresie rekonwalescencji, po zabiegach operacyjnych z utratą krwi, w zaburzeniach na tle nerwowym, sta­nach wyczerpania psychicznego.

Miód leśny jest zazwyczaj nektarowo-spadziowy, ale główną cechą, która wyróżnia go od innych tego typu jest fakt, że podczas produkcji pszczoły zbierają nektar z kwiatów rosnących w lasach, a więc bardzo specyficznej kompozycji nektarowej. 

W miodach leśnych smakujemy nektarów z takich gatunków roślin, jak np. dzikie róże, borówki czernice, rumianki, kruszyny, dziurawce, maliny, głogi i innych ziół. Taki różnorodny nektar, wymieszany często ze spadzią iglastą czy liściastą, jest bardzo dobrej jakości, pozbawiony niekorzystnych substancji chemicznych.

Miód leśny jest zazwyczaj nektarowo-spadziowy, ale główną cechą, która wyróżnia go od innych tego typu jest fakt, że podczas produkcji pszczoły zbierają nektar z kwiatów rosnących w lasach, a więc bardzo specyficznej kompozycji nektarowej. 

W miodach leśnych smakujemy nektarów z takich gatunków roślin, jak np. dzikie róże, borówki czernice, rumianki, kruszyny, dziurawce, maliny, głogi i innych ziół. Taki różnorodny nektar, wymieszany często ze spadzią iglastą czy liściastą, jest bardzo dobrej jakości, pozbawiony niekorzystnych substancji chemicznych.

Miody z terenów leśnych zwykle są ciemne, brązowe, mają wysoką zawartość olejków eterycznych i popiołów (co oznacza, że oprócz cukrów mają dużo dodatkowych, korzystnych dla zdrowia substancji). Jednak, ze względu na różną kompozycję gatunków roślin rosnących w lasach, miody leśne mogą mieć też jasnobrązowy kolor. Miody te mają bardzo dużo enzymów, o właściwościach przeciwzapalnych. Ponieważ powstają z mieszanek nektaru i spadzi, ich właściwości prozdrowotne są trudne do określania i zależą od regionu, w jakim miód leśny jest pozyskiwany. Ogólnie może być stosowany podczas przeziębienia i w stanach wyczerpania fizycznego.

Miód lipowy. Drobnoziarnisty o bursztynowej barwie, ostrym, charakterystycznym smaku oraz silnym aromacie kwiatu lipy. Szczególnie polecany w czasie przeziębień oraz chorób górnych dróg oddechowych.

Drobnoziarnisty miód z nektaru kwiatu lipy o charakterystycznym piekącym smaku oraz silnym aromacie kwiatu lipy. Miód może się różnić barwą, w zależności od ilości spadzi występującej w danym regionie, od jasnozielonego po bursztynowy.

Właściwości miodu lipowego:

• uważany jest za najlepszy środek w walce z przeziębieniem i grypą
• działa napotnie, przeciwgorączkowo, przeciwskurczowo, przeciwkaszlowo i wykrztuśnie
• działa uspokajająco
• łagodzi stres i bezsenność
• obniża ciśnienie krwi
• wspomaga leczenie zapalenia oskrzeli i płuc
• wykazuje wysoką aktywność antybakteryjną
• oddziałuje przeciwzapalnie

Kremowy miód rzepakowy o niemal białej barwie, łagodnym smaku oraz wyraźnym aromacie kwiatu rzepaku. Nasz miód rzepakowy ma kremową, miękką konsystencję, łatwą do rozsmarowania. 

Miód spadziowy ze spadzi liściastej ma zielonkawoherbaciany kolor do jasnobrązowego. Ciemnieje po krystalizacji, staje się szarawy – co oczywiście nie sprawia, że jest mniej wartościowy. Ma łagodny, żywiczny, cierpkawy posmak i słaby, korzenny zapach – nie tak intensywny, jak w przypadku spadzi iglastej.

Miód spadziowy ze spadzi liściastej może mieć domieszkę miodów nekta­rowych. Dzieje się tak często w przypad­ku lipy, gdzie pszczoły oprócz nektaru kwiatów, zbierają rosę miodową. Patoka spadzi liściastej zawiera dużą ilość biopierwiastków, enzymów i kwasów organicznych. Nie ma jednak tak silnego działania, jak miód ze spadzi iglastej.

Z drzew liściastych najczęściej spadziują dęby, lipy, klony, drzewa owo­cowe, czasem buki i wiązy, rzadziej rośli­ny zielne: żyto i trzciny. To właśnie z nich pszczoły zbierają spadź.

Na co stosować miód spadziowy ze spadzi liściastej?

Główne zastosowanie tego miodu wyni­ka z jego właściwości dezynfekujących oraz przeciwzapalnych i jest to leczenie chorób układu moczowego, dróg żółcio­wych oraz jelit. Jest on także zalecany przy wspomaganiu leczenia dolegliwo­ści układu oddechowego. Miód spadziowy stosowany jest również w zaburzeniach trawienia.

Miód spadziowy ze spadzi liściastej ma zielonkawoherbaciany kolor do jasnobrązowego. Ciemnieje po krystalizacji, staje się szarawy – co oczywiście nie sprawia, że jest mniej wartościowy. Ma łagodny, żywiczny, cierpkawy posmak i słaby, korzenny zapach – nie tak intensywny, jak w przypadku spadzi iglastej.

Miód spadziowy ze spadzi liściastej może mieć domieszkę miodów nekta­rowych. Dzieje się tak często w przypad­ku lipy, gdzie pszczoły oprócz nektaru kwiatów, zbierają rosę miodową. Patoka spadzi liściastej zawiera dużą ilość biopierwiastków, enzymów i kwasów organicznych. Nie ma jednak tak silnego działania, jak miód ze spadzi iglastej.

Z drzew liściastych najczęściej spadziują dęby, lipy, klony, drzewa owo­cowe, czasem buki i wiązy, rzadziej rośli­ny zielne: żyto i trzciny. To właśnie z nich pszczoły zbierają spadź.

Na co stosować miód spadziowy ze spadzi liściastej?

Główne zastosowanie tego miodu wyni­ka z jego właściwości dezynfekujących oraz przeciwzapalnych i jest to leczenie chorób układu moczowego, dróg żółcio­wych oraz jelit. Jest on także zalecany przy wspomaganiu leczenia dolegliwo­ści układu oddechowego. Miód spadziowy stosowany jest również w zaburzeniach trawienia.

Miód spadziowy ze spadzi liściastej ma zielonkawoherbaciany kolor do jasnobrązowego. Ciemnieje po krystalizacji, staje się szarawy – co oczywiście nie sprawia, że jest mniej wartościowy. Ma łagodny, żywiczny, cierpkawy posmak i słaby, korzenny zapach – nie tak intensywny, jak w przypadku spadzi iglastej.

Miód spadziowy ze spadzi liściastej może mieć domieszkę miodów nekta­rowych. Dzieje się tak często w przypad­ku lipy, gdzie pszczoły oprócz nektaru kwiatów, zbierają rosę miodową. Patoka spadzi liściastej zawiera dużą ilość biopierwiastków, enzymów i kwasów organicznych. Nie ma jednak tak silnego działania, jak miód ze spadzi iglastej.

Miód świąteczny

Idealna kremowa konsystencja miodu z dodatkiem kakao i cynamonu sprawi, że nie jeden go pokocha! 

Cudowna magia świąt zamknięta w słoiku. Miód świąteczny idealnie nada się do mleka, naleśników oraz na pieczywo.

Miód z żurawiną

Idealne połączenie kremowanego miodu z żurawiną sprawi, że nie jeden go pokocha! Kremowa konsystencja sprawia, że idealnie się go rozsmarowuje. Miód z żurawiną idealnie sprawdzi się jako dodatek do deski serów lub jako dodatek do sosu sałatkowego. 

Pyłek można stosować jako uzupełnienie dziennych dawek pokarmowych, szczególnie dla wzmocnienia odporności w okresie jesienno-zimowym. Stosowany jest jako odżywka w celu wyrównania poziomu witamin i minerałów. Posiada właściwości przeciwzapalne, antybiotyczne, odtruwające, przeciwalergiczne, obniżające poziom tłuszczów we krwi, adaptogenne i osłonowe. Poprawia kondycję fizyczną i psychiczną, wpływa na wzrost hemoglobiny i czerwonych krwinek.

Pyłek pszczeli posiada dużo witamin, dlatego też jest nazywany bombom witaminową.

Idealnie sprawdzi się dla osób fizycznie ciężko pracujących, przy wyczerpaniu emocjonalnym, podczas anemii, nerwic, depresji oraz bezsenności.